پرده از رویش ای صبا بردار! از سلمان ساوجی غزل 237

1 پرده از رویش ای صبا بردار! وین حجاب از میان ما بردار

2 به تماشای جان، ز باغ رخش دامن زلف مشکسا بردار

3 همرهانیم، در طریق وفا من به سر می‌روم، تو پا بردار

4 چون غبار من اوفتان خیزان می‌توانی مرا دمی بردار

5 بر سر کوی او چو جان بخشند بهره‌ای بهر این گدا بردار

6 وز زخوان لبش نواله دهند قسم این جام بینوا بردار

7 چشم عشاق را ز خاک درش ذره‌ای بهر توتیا بردار

8 سرما جست و ما بفرمانش سر نهادیم، گو بیا بردار

9 ای دل از منزلش صبا بویی می‌برد هان پی صبا بردار!

10 دل ز تقوی گرفت سلمان را ساقیا جام جانفزا بردار