لوح محفوظ است پیشانی از عمادالدین نسیمی غزل 49

1 لوح محفوظ است پیشانی و قرآن روی دوست «کل شی ء هالک » لاریب اندر شأن اوست

2 چشمه حیوان کز او شد زنده جاوید خضر در بهشت روی او دیدم روان آن چارجوست

3 کی تواند یافت از ماهیت معنی خبر آن که در باغ جهان حیران و مست رنگ و بوست

4 چند باشی بسته ظن و بعید از معرفت؟ طالب مغزی شو آخر چند گردی گرد پوست؟

5 شاهد غیبی به معنی هست حاضر با همه غافل کوته نظر چندین چرا در جست و جوست

6 ای به گرد معصیت آلوده دامن عمرها آب رحمت آمد آگه شو که وقت شست و شوست

7 همنشینت خضر و در ظلمات جهلی گم شده از عطش مردی و آب سلسبیلت در سبوست

8 ای ز غفلت در حجاب سر وجه الله اگر طالب دیدار حقی وجه حق روی نکوست

9 می کشد عشقت نسیمی را و احیا می کند عشق هستی سوز را با هر که هست این طبع و خوست