1 تبارک الله از این فرخ آستان که بود به پاس درگه او آسمان همیشه مقیم

2 حریم زادهٔ موسی که چون دم عیسی روان فزاید خاک درش به عظم رمیم

3 به چشم زایر این آستان بود روشن هرآنچه گشت به سینا نهان ز چشم کلیم

4 به است فرش ره او ز مرغزار بهشت چنان که خاک در او زکوثر و تسنیم

5 چراست پشت سپهر این چنین خمیده و گوژ اگر ندارد پیش درش سر تعظیم

6 زهی بر آن که نهد روی دل بر این درگاه برای صافی و دین درست و قلب سلیم

7 چنان که خادم این در، بهار مدح‌سرای که هست بندهٔ دیرین و خاکسار قدیم

8 کمینه چاکر این آستان که از ره عجز نهاده است به کوی رضا سر تسلیم

9 مگر ستاند روزی ز خاک این درگاه دوای جان علیل و شفای قلب سقیم

10 ز پاک یزدان بادا دمی هزار درود بر این‌ حریم و خداوند این‌ خجسته حریم