1 ای دلبر هر جائیم امشب بکجائی گفتی که بیائی زچه روعهد نپائی

2 ما دیده گشودیم و فروبسته در از غیر تا تو زسرانگشت کرم در بگشائی

3 چندانکه نیاز آرمت ای ترک جفاجو چون سرو کشی تو سرو بر ناز فزائی

4 از حلقه اوباش درآ همدم ما باش کاخر زندامت سرانگشت بخائی

5 من روز شمارم بخود وعید همایون خورشید صفت نیمشب از در چو در آئی

6 آخر تو طبیبی به مریضان نظری کن لازم نبود کس بفرستم که بیائی

7 آنان که نپایند مرا همدم و همدوش آخر تو کجائی که در این بزم بپائی

8 آن لعل شکرخند مکن بوسه گه غیر تا کی نمکم بردل مجروح بسائی

9 با مهر علی میروی آشفته چو در خاک چون لاله خودرنگ هم از خاک برآئی