1 ای آفتاب روی تو را پرده‌دار ماه بر جمله دلبران جهان خسروی و شاه

2 ما گر کنیم طاعت و گر معصیت کنیم جان‌ها ز لطف و از کرم توست در پناه

3 دنیا به شور آید و عالم تبه شود آن دم که در عداوت من کژ نهی کلاه

4 ای سرو ناز، تازه و تر می‌روی، دمی خوش باشد ار به سوی غریبان کنی نگاه

5 فرمان عشق هر چه که باشد بدان رویم ما بنده‌ایم و صولت عشق تو پادشاه

6 در راه عشق کشتن و آویختن بود رنگی دگر نباشد بالاتر از سیاه

7 گفتند عارفان که: ادب را نگاه دار از قول پیر مدرسه و اهل خانقاه

8 مقصود هر دو کون ببخشد به یک زمان از دوست غیر دوست مرادی دگر مخواه

9 تو پادشاه عشقی و قاسم گدای توست دل‌ها نگاه دار، که اینست شاهراه