سلطان ملک است در از مسعود سعد سلمان رباعی 161

1 این چنین رنج کز زمانه مراست هیچ دانی که در زمانه کراست

2 هر چه در علم و فضل من بفزود همچنانم ز جاه و مال بکاست

1 وقت گل سوری خیز ای نگار بر گل سوری می سوری ببار

2 بربط سغدی را گردن بگیر زخمه به زیر و بم او برگمار

1 امروز هیچ خلق چو من نیست جز رنج ازین نحیف بدن نیست

2 لرزان تر و نحیف تر از من در باغ شاخ و برگ سمن نیست