هزار شکر که از مشتاق اصفهانی دیوان اشعار 44

1 هزار شکر که از نوشکفته گشت گلی زابر لطف الهی ز بوستان حسن

2 عطا نموده باو کودکی خدا که چو شمع زپرتو رخش افروخت دودمان حسن

3 زآفت این ثمر نارسیده ایمن باد که هست قوت دل و قوت روان حسن

4 جناب ایزدی از لطف نام او احمد ز تخت عرش رسانیده بر زبان حسن

5 چو این نهال برآمد ز باغ رعنائی که جلوه‌اش بود آرام‌بخش جان حسن

6 نوشت خامه مشتاق بهر تاریخش دمید گلبنی از طرف گلستان حسن