1 صوفئی میرفت و جانی پرغمش پای بازی زد قفائی محکمش
2 چون قفای سخت خورد آنجایگاه کرد آن صوفی مگر از پس نگاه
3 مرد گفت از چه ز پس نگرندهٔ کاینت باید خورد تا تو زندهٔ
اولین نفری باشید که نظر میدهید
این شعر چه حسی در تو زنده کرد؟ برداشتت رو بنویس، تعبیرت رو بگو، یا پرسشی که در ذهنت اومده رو مطرح کن.
1 چو میرفتند بر بالای کهسار نسیم صبحدم آمدبه گلزار
2 به دامانش بزد بلبل به دستان ز بهر دلستان آن هر دو دستان
1 بود مردی چست خوش خوش نام او حق تعالی کرده نامش دام او
2 گر کسی در جانش آتش میزدی او نرنجیدی و خوش خوش میزدی
1 تا عشق تو در میان جان دارم جان پیش در تو بر میان دارم
2 اشکم چو به صد زبان سخن گوید راز دل خویش چون نهان دارم
1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند
2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به