ناگاه سمند جان بهر سفر از محتشم کاشانی قطعه‌ 27

1 گر بهم می‌زدم امشب مژهٔ پر نم را آب می‌برد به یک چشم زدن عالم را

2 سوز دیرینه‌ام از وصل نشد کم چه کنم که اثر نیست درین داغ کهن مرهم را

1 دلم که بی‌تو لگدکوب محنت و الم است خمیرمایهٔ چندین هزار درد و غم است

2 نمونه‌ایست دل من ز گرگ یوسف گیر که در نهایت حرمان به وصل متهم است

1 ز تب نالان شدی جانان عاشق بلا گردان جانت جان عاشق

2 ز سوز نالهٔ عاشق گدازت به گردون می‌رسد افغان عاشق