چنین بیگانه وش آخر از جهان ملک خاتون غزل 1404

1 چنین بیگانه وش آخر چرایی نیاید از تو بوی آشنایی

2 جفا چندین مکن بر دردمندان ز حد بردن نشاید بی وفایی

3 بکردی خشم و از چشمم برفتی چو جان کردی ز تن باری جدایی

4 به درد دل گرفتارم خدا را بیا جانا که دردم را دوایی

5 اگر شاه جهانم ور فقیرم کنم در کوچه وصلت گدایی

6 چو جانی از تنم بیرون مرو ز آنک چو رفتی از تنم کی با پس آیی

7 اسیر خار هجرانم نگارا چه باشد کز در وصلم درآیی

8 به رندان خراباتی نظر کن مکن زین بیش با ما پارسایی

9 تو و سلطانی و ناز و تنعّم جهان و بی دلی و بی نوایی