زهی ز سلطنتت روزگار منت از محتشم کاشانی غزل 292

1 زهی ز سلطنتت روزگار منت دار شکار کرده خلقت دل صغار و کبار

2 جدار بزم تو را مهر گشته حاشیه پوش سوار عزم تو را چرخ گشته غاشیه‌دار

3 قضا ز لطف تو بر سائلان عطیه‌فشان قدر ز قهر تو بر ظالمان بلیه نگار

4 ز پیچ نوبت عدل بلند طنطنه‌ات فتاده غلغله در هفت گنبد دوار

5 هنوز منت ازین سو بود اگر تا حشر خلایق دو جهان جان کنند بر تو نثار