زهی ز عشق جهانی تو را به از محتشم کاشانی غزل 370

1 زهی ز عشق جهانی تو را به جان مشتاق من از کمال محبت جهان جهان مشتاق

2 نهان ز چشم بدان صورت تو را این است که دایمم من صورت طلب به آن مشتاق

3 ز دست کوته خود در هوای زلف توام چو مرغ بی‌پر و بالی به آشیان مشتاق

4 به محفل دگران در هوای کوی توام چو آن غریب که باشد به خانمان مشتاق

5 کنم سراغ سگت همچو کسی که بود ز رازهای نهانی به همزبان مشتاق

6 عجب که ذکر تو جزء شهادتم نشود ز بس که هست به نام خوشت زبان مشتاق

7 به محتشم چه فسون کرده‌ای که می‌گردد نفس نفس به تو مایل زمان زمان مشتاق