1 زهی ز صبح بناگوشت آفتاب خجل ز خط غالیه سای تو، مشک ناب خجل

2 به دل خیال تو آمد شبی و منفعلم که میزبان شود از کلبهٔ خراب خجل

3 دلم ز وعده بر آتش فکندی و رفتی نگشت آن لب میگون ازین کباب خجل

4 حیات یک دمه هم صرف پوچ شد چو حباب کسی مباد ز عمر سبک رکاب خجل

5 به روی ساقی گلچهره چون نظر فکنم؟ مرا که توبه، نمود از رخ شراب خجل

6 ز پشت پا نظر از شرم بر نمی دارد شده ست نرگس از آن چشم نیم خواب خجل

7 سحر به باغ چنان این غزل سرود حزین که گشت بلبل گوینده در جواب خجل