1 زهی طروات حسن و کمال نور و صفا که از جمال تو بیناست چشم نابینا

2 کدام خوب علم گشت در جهان به وفا تو از مقولهٔ خوبان عالمی حاشا

3 بهار عشق دل از دیده مبتلا گردید هر آن وفا که توبینی بلاست بر سر ما

4 زدوده‌اند حریفان ز دل غم کم و بیش بریده‌اند زبان غازیان ز چون و چرا

5 اگر تو مرد رهی در طریق عشق رضی رَهی ز میکده نزدیک‌تر مدان به خدا