زهی زان قامت رعنای دلجو از کمال خجندی غزل 903

1 زهی زان قامت رعنای دلجو که چون سرو ایستاده برلب جو

2 گواهی میدهد روی نکویش که این حور آمده از باغ بینو

3 دل از نیر نگاهش صید گردید کماندار است آن پیوسته ابرو

4 برغم خوبرویان آن پری رخ خوش اخلاق است وخوش رفتار و خوشخو

5 بنازم گونه های تابناکش که می باشد چو گل خوشرنگ و خوشبو

6 بسی شادان شود هر کس که بیند به روی سینه اش شبه دو لیمو

7 کمال آن لعل لب ناریست خندان که باشد سیب سیمینش به پهلو