زهی ز نرگس تو آهوی ختن مجنون از سلیم تهرانی غزل 868

1 زهی ز نرگس تو آهوی ختن مجنون ز شوق سرو قدت بید در چمن مجنون

2 به نامه ام نتوان یافت جز پریشانی قلم ز شوق تو شوریده و سخن مجنون

3 به هر حدیث صد آشفتگی نهان داریم که هست لیلی ما را به پیرهن مجنون

4 به او ز دور همه عمر عشق می بازیم سیاه خانه ی لیلی ست هند و من مجنون

5 سلیم، مانع هندوستانم افلاس است که هست بسته ی زنجیر در وطن مجنون