1 زهی حدیث غمت چون می طرب شیرین زبان ز حرف تو در کام چون رطب شیرین

2 مرا ز عشق تو وارستگی نصیب مباد که نیست جان من بیمار را چو تب شیرین

3 حدیث مهر و وفا زان نگار لیلی وش بود چو فارسی مردم عرب شیرین

4 شراب با تو چه تلخی دهد که از لب تو چه جای باده، که گردد پیاله لب شیرین

5 سلیم صحبت پرویز شد بلا، ورنه ز کوهکن نشدی دور یک وجب شیرین