1 زهی از خطت نرخ عنبر شکسته قدت سرو را دست بر چوب بسته

2 غباریست خطت نشسته بر آن لب بلی، خط یاقوت باشد نشسته

3 ز خرمای وصل تو ذوقی نیابند کسانی که از خار گردند خسته

4 دلم بسته شد در شکنهای زلفت از آنروی گشتم چنین دلشکسته

5 تو جایی که باشی، که باشند خوبان؟ ز خاشاک با گل نبندند دسته

6 در این باغ، روزی که نارسته بودم چو لاله نبودم ز داغ تو رسته

7 دل شاهی از زلف خوبان هراسد چو آهوی از دام صیاد جسته