1 زهی از عنبر سارا نغوله کمندست آن که داری یا نغوله

2 ظریفت گفتن و چالاک رفتن لطیفت گردن و زیبا نغوله

3 چرا دربندِ زنجیرش فکندی مگر دارد چو من سودا نغوله

4 برای صید دل‌ها گاه گاهی گره وا می‌کند عمدا نغوله

5 به دعوی کاکلت از سرفرازی به پیشانی درآمد با نغوله

6 به دادش لاجرم سروا بریدند چو خامش کرد کاکل را نغوله

7 ازین جا با دو شاخش بسته دارند که بیرون آمد از یاسا نغوله

8 نزاری را بناگوشت بزد راه که نه دل می‌برد تنها نغوله