1 زهی به نسخ گل آورده خط بناگوشت دمیده سبزه تر گرد چشمه نوشت

2 تو را چو زد به بنا گوش حلقه سنبل زلف بنفشه شد ز غلامان حلقه درگوشت

3 فروغ روی تو آتش زند به خرمن عقل اگر نه پرده کشد سنبل سمن پوشت

4 هجوم عشق تو نگذاردم به دل نقشی مرو ز دیده که ترسم کنم فراموشت

5 چو تو کمر بگشایی من از میان بروم مرا چه طاقت آن تا کشم در آغوشت

6 چگونه بر خورم از تو چنین که می بینم هلاک جان تلف عقل و آفت هوشت

7 هزار گونه سخن داشت از رخت جامی نهاد بر لب او مهر لعل خاموشت