زهی بالا بلندان سر به از محتشم کاشانی غزل 523

1 زهی بالا بلندان سر به پیش از اعتدال تو مقوس ابروان در سجدهٔ مشگین هلال تو

2 همایون طایران باغ حسن از شعلهٔ حسنت بر آتش پر زنان پروانهٔ شمع جمال تو

3 زلیخا بر تلف گردیدن اوقات خود گرید زلیخا بر تلف گردیدن اوقات خود گرید

4 ز دل کردم برون بهر نزولت جملهٔ خوبان را که دارد با جدائی خوی مشتاق جمال تو

5 حریف بزم وصلم لیک کلفت ناکم از ساقی که با غیرم مساوی می‌دهد جام وصال تو

6 درین باغند عالی شاخها بی‌حد چه سود اما که محروم است از پرواز مرغ بسته بال تو

7 ز غیرت در حریم حرمت او محتشم داری حسد بر حال محرومان مبادا کس به حال تو