1 از بس که در انتظار تو گردون گشت تا روز همه شب،ز شفق، در خون گشت
2 چون راه نیافت از پس و پیش به تو در خویش به صد هزار قرن افزون گشت
1 خطبهٔ در نعت و توحید خدای کرده بود انشا بزرگی رهنمای
2 سجع بود آن خطبه رنجی برده بود پیش شیخ کرکان آورده بود
1 گفتم:چه شود چو لطف ذاتی داری کز قرب خودم غرق حیاتی داری
2 عزت، به زبان سلطنت، گفت:برو تاکی ز تو خطی و براتی داری
1 سه کشف است اندرین ره تا بدانی به علمی و خیالی و عیانی
2 بود علم نخستین کشف اسرار اگر با او عمل باشد ترا یار
1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند
2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به