1 از بس که کند زلف تو با روی تو ناز بیم است که از رشک کنم کفر آغاز
2 من بندهٔ بادی شوم ای شمع طراز کو زلف تو را ز روی بر دارد باز
اولین نفری باشید که نظر میدهید ✨
1 هر ناله که بر سر شتر میکردم در پای شتر نثار دُر میکردم
2 هر چاه که کاروان تهی کرد ز آب من باز به آب دیده پر میکردم
1 سرمایهٔ خرمی به جز روی تو نیست و آرامگه خلق به جز کوی تو نیست
2 آن جفت که طاق است قد و سایهٔ توست وان طاق که جفت است جز ابروی تو نیست
1 گر من به مثل هزار جان داشتمی در پیش تو جمله بر میان داشتمی
2 گفتی دل هجر هیچ داری گفتم گر داشتمی دل دل آن داشتمی
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به
دیدگاهها **