بس بگردید و بس بگردد از جهان ملک خاتون غزل 1011

1 بس بگردید و بس بگردد هم چرخ سرگشته و نگردد کم

2 دیده بگشا که آسیای فلک نیست هرگز قرار او یک دم

3 شاد دارد دلی ولیکن از او کس نکردست حاصل الاّ غم

4 نیش او بیشتر ز نوش بود بر دل کس نمی نهد مرهم

5 یک زمان با تو مهربان باشد باز گردد مزاج او در دم

6 چه شکایت کنم ز بی مهریش که فزودست درد بر دردم

7 دم فروشد مرا ز غصّه دور کس نفس چون زند بگو در دم

8 حال من در جهان چو زلف بتان نیک شوریده است و رفته بهم

9 یک زمان غم ز خاطرم نرود کم نکرد از دو چشم بختم نم