قدم به کلبه‌ام از از امیرعلیشیر نوایی غزل 61

1 قدم به کلبه‌ام از لطف بیکرانهٔ توست که بنده بنده تو بود و خانه خانهٔ توست

2 شب به کوی وی ای دل چه‌ها فتاده که روز به شهر و کوه و دمن خلق بر فسانهٔ توست

3 گدایم و تو غنی ای جوان باده‌فروش زکاتی از همه خم‌ها که در خزانهٔ توست

4 ز خاک پای تو شد روشنم نظر که مرا سواد دیده چو گل میخ آستانهٔ توست

5 درآمدی به دلم مست و تیغ ظلم به دست کنون بهر سوی دل بنگرم نشانهٔ توست

6 صدای نغمه‌ات ای مطرب او فتاد به دیر که پای‌کوبی رندان ازان ترانهٔ توست

7 ز هر مراد که دورند بیدلان ای چرخ چون بنگرند به یک حیله یا بهانهٔ توست

8 به عشق مغبچگان تا فتادی ای فانی سرود راه فنا نغمه مغانهٔ توست