1 یکیست فاضل و دانا اصیل و پاک نسب ولیک هیچ کسش در جهان ندارد دوست

2 یکیست ناکس و بد اصل و بد رگ و مردود بهر کجا که رود صدهزارش نیکو گوست

3 سئوال کردم ازین سر ز پیر دانائی که این تفاوت فاحش در اینجهان ز چه روست

4 زمانکی به تأمل شد و پس آنگه گفت که میکشم ز برای تو مغز را از پوست

5 بدان که اصل سعادت درینجهان مالست هر انکه مال ندارد چو نافه بی بوست

6 و گر بداست چو درد دست سیم و زر دارد به نزد خلق همه قول و فعل او نیکوست

7 و گر هزار هنر دارد و ندارد مال بجای هر هنری صد هزار عیب در اوست