بهار رفت و نکردیم عزم جای از عرفی شیرازی غزل 556

1 بهار رفت و نکردیم عزم جای خوشی برهنه سر بنشستیم در هوای خوشی

2 بهار رفت و به هنگامهٔ نواسنجان ولی از هوش نرفتیم از نوای خوشی

3 بهار رفت و به مستان گریه دوست دمی نداشتیم سرودی به های های خوشی

4 بهار رفت و نبردیم هم عنان چمن دلی گرفته ز عمری به دلگشای خوشی

5 بهار رفت و به گلبانگ بلبلان چمن پیاله ای نکشیدیم در هوای خوشی

6 به ترهات تو عرفی خوشند دانایان ندیده ام به جهان چون تو ژاژخای خوشی