1 بهار ار چه بهشتی راسیتنست دل رنجور او با ما به کینست

2 ز باغ و نو بهار آنرا چه حاصل که سرو و سوسنش زیر زمینست؟

3 گلین اندام او را حال چونست که در وقت گلش بستر گلینست؟

4 شکوفه ناشکفته در دل شاخ چو در تابوت روی نازنینست

5 حجاب خاک اگر برگیری از پیش همه پر نرگس و پر یاسمینست

6 تو پنداری که در هر ذرّة خاک رخ و چشم نگاری در کمینست

7 همی ریزد گل نو رسته در خاک از ایرا نالۀ بلبل حزینست

8 گیاهی بر دمد سروی بریزد چه شاید کرد رسم عالم اینست