1 فصل بهار است و شُکر نسیم بهار فرض می در پیاله واجب و گل در کنار فرض

2 چندان اسیر شد دل وارستگان که گشت شکر کرشمه های تو بر روزگار فرض

3 صیاد غمزهٔ تو چو زه بر بست بر کمان گردید عشقِ ناوکِ او بر شکار فرض

4 از بس که قابلیت در عشق داشتم کردم عطای حسن تو بر کردگار فرض

5 سنت بود ز میکده جذب نسیم می وز درگهش به ناصیه جذب غبار فرض

6 زان مانده ام به طاعت حق کز هوای نفس بر گردنم نهاده طبیعت هزار فرض

7 انکار فرض شاهد و می، فرض بر فقیه بر ما اطاعت صنم می گسار فرض

8 تا کی سوال سنت و فرض ای فقیه، خیز ناز و نیاز سنت بوس و کنار فرض

9 عرفی بر اهل صومعه ساغر مده که هست بر صوفیان بادهٔ نهان کش خمار فرض