بهار و باده و عشق از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 86

1 بهار و باده و عشق و جوانی غنیمت دان غینمت تا توانی

2 ز من آموخت زلفش تیره روزی بمن آموخت چشمش ناتوانی

3 ندیدم جز خطا از خط و خالش نمیدارد وفا هندوستانی

4 من آن مزدور محرومم که کارم گل داغی بمزد باغبانی

5 چه پرسی از رضی نام و نشانش غلام تو، سگ تو، هر چه خوانی