1 پر شکوه مکن، خاطر آن ماه نگه دار آیینه به دست است ترا آه نگه دار

2 شرمنده شو ای دل، گله تا کی کنی از دوست گر رشته دراز است، تو کوتاه نگه دار

3 صرف ره او کن همه اسباب جهان را بنشین به دل جمع و سر راه نگه دار

4 بی داغ برون رفتن ازین باغ شگون نیست از لاله بچین برگی و همراه نگه دار

5 رفتند چو خورشید به افلاک حریفان چون سایه تو خود را همه در چاه نگه دار

6 در لقمه ی درویش بود لذت دیگر یک کاسه ی چوبین تو هم ای شاه نگه دار

7 در خانه هم از گام زدن گرم طلب باش سر رشته ی این کار چو جولاه نگه دار

8 دل را به غم عشق مده مفت سلیما داغی تو هم ای سوخته تنخواه نگه دار