1 ای صفات کرمت روحانی وی تو در ملک نظام ثانی

2 هر کجا حضرت تو، آسایش هر کجا دولت تو، آسانی

3 همه زرهای جهان را نقشست سکّۀ جود تو بر پیشانی

4 سر کلک تو همی برباید گوی حکم از فلک چوگانی

5 قهر تو موجب استیصالست عدل تو مایۀ آبادانی

6 ذات پر معنی تو مشتملست هر کجا درد بود درمانی

7 هر کجا کرد بود بارانی هر کجا درد بود درمانی

8 گر نیم حاضر درگاه رفیع نیستم غایب از و تا دانی

9 بتو مستظهرم از کلّ جهان که سراسر کرم و احسانی

10 پیش از این داده ام اندر خدمت شرح ظلم عمر لنبانی

11 آن بهر تیر و تبر شایسته آن بهر محنت و رنج ارزانی

12 ظاهر و باطن او شرّ و فساد صفت و صورت او شیطانی

13 یک زبانی نبود در دوزخ به گرانجانی این دندانی

14 چار سالست که محبوس ویم من دانا ز سر نادانی

15 حاصلی نیست ز سرمایه و سود جز پریشانی و سر گردانی

16 این هم از طالع منحوس منست که شکاریست سگ کهدانی

17 صاحبا ! صدرا! از بهر خدا نه تو یاری ده مظلومانی؟

18 چه بود چیزی ازین افزونتر که ز دندان ددم برهانی

19 مالش ظلم اگر می ندهی مال من باری ازو بستانی