به هر کام غیر آن شیرین‌سخن از مشتاق اصفهانی غزل 106

1 به هر کام غیر آن شیرین‌سخن می‌پرورد از سخن شهدی که در کنج دهن می‌پرورد

2 به هر آغوش رقیب آن سیم‌تن می‌پرورد سیم خامی کاندرون پیرهن می‌پرورد

3 ریزد از هم آشیان‌ها را چمن پرا چرا گر چمن را بهر مرغان چمن می‌پرورد

4 گر فلک تاری ز گیسویت برد کی بعد از این ناله را در ناف آهوی ختن می‌پرورد

5 کرده عشقم عندلیب گلشنی کز لطف و کین گل برای غیر و خار از بهر من می‌پرورد

6 برنخیزد بلبلی مشتاق ازین بستان‌سرا تا فلک می‌پرورد زاغ و زغن می‌پرورد