صد غمّاز مجد از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 152

1 صد غمّاز مجد عبّادان قریة من وراع عبّادان

2 کژ و خون ریز در دهانش زبان راست مانند نیش فصّادان

3 سیه و سخت در زر آویزان دل او چون محکّ نقّادان

4 ناتوان گیر چون تب لرزه بی گنه کش چو تیر صیّادان

5 همچنان بادیه ببی آبی کوشد اندر هلاک بی زا دان

6 مفردات آن چنان که او گیرد هم نگیرند مهره نّرادان

7 در بدیّ و ددیّ و بیخردی دوم او تو هم مر او را دان

8 در دهانش زبان غمّازان و اندر ابروش چشم جلاّدان

9 هم عفا الله امین دین یعقوب گر چه این فاضلست و او نادان