نماید گاه ابرو گه جمال آهسته آهسته از سعیدا غزل 550

سعیدا

شعربعدی

764 / 550

شعر قبلی

خانه / سعیدا / دیوان اشعار سعیدا / غزلیات در دیوان اشعار / غزل شماره 550

1 نماید گاه ابرو گه جمال آهسته آهسته ز ابر آید برون بدر و هلال آهسته آهسته

2 به همواری کشیدم در بر آن سرو سهی قد را تو ای بلبل به گوش گل بنال آهسته آهسته

3 از این غوغا چه حاصل می‌کنی واعظ در این مجلس نداری حال، باری قیل و قال آهسته آهسته

4 غرور حسن در آغاز خط از غافلی باشد که بس با سبزه گل شد پایمال آهسته آهسته

5 سعیدا هرچه را در دل تعلق بیشتر داری کشی آخر از‌ آن چیز انفعال آهسته آهسته

سعیدا

شعر شعر کهن غزل سعیدا

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از سعیدا

1 روی تو چو از پیش نظر پرده برانداخت آتشکدهٔ مهر به دور قمر انداخت

2 بی روی تو هر قطرهٔ اشکی که برون شد از دل همه را دیدهٔ من از نظر انداخت

1 جنت ز سر کوی تو یک صحن خرابی است دوزخ ز غم عشق تو یک سینه کبابی است

2 آن کس که گلو را به دم تیغ تو تر کرد او را به نظر چشمهٔ حیوان دم آبی است

1 انگشت تعرض نرسیده سخنم را آسیب خزان راه ندیده چمنم را

2 از بسکه لطیف است مرا ذایقه در کام چون زهر کند حرف مکرر دهنم را

شعربعدی

764 / 550

شعرقبلی