1 یکی دیوانه بودی بر سر راه نشسته بر سر خاکستر آنگاه

2 زمانی اشک چون گوهر فشاندی زمای نیز خاکستر فشاندی

1 گفتم که «هزار رونق افزون گیری گر تو کم یک شکر هم اکنون گیری»

2 گفتا: «شکر از لبم گرفتی بیرون» یا رب که چگونه جست بیرون گیری

1 دولت عاشقان هوای تو است راحت طالبان بلای تو است

2 کیمیای سعادت دو جهان گرد خاک در سرای تو است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند