گاه با خود نشسته ام ز بدی از قاسم انوار مثنوی 3

1 «اسمعوا منی، یا اولی الالباب »: همه لبند و دوست لب لباب

2 همه در وقت آشکار و نهان این حکایت کنند چنگ و رباب

1 در خاکدان دهر دلی شادمان کجاست؟ یک دل که ایمنست ز غم در جهان کجاست؟

2 در گیر و دار فتنه دوران بسوختیم داری خبر بگوی که: دارالامان کجاست؟

1 آن ماه شب افروز، که در پرده نهانست در پرده نهانست، ولی پرده درانست

2 روشن نتوان گفت که: سر چیست؟ که آن یار با نام و نشان آمد و بی نام و نشانست