گاهی چو ملایکم از ابوسعید ابوالخیر رباعی 141

1 بیطاعت حق بهشت و رضوان مطلب بی‌خاتم دین ملک سلیمان مطلب

2 گر منزلت هر دو جهان میخواهی آزار دل هیچ مسلمان مطلب

1 از کفر سر زلف وی ایمان میریخت وز نوش لبش چشمهٔ حیوان میریخت

2 چون کبک خرامنده بصد رعنایی میرفت و ز خاک قدمش جان میریخت

1 گه میگردم بر آتش هجر کباب گه سر گردان بحر غم همچو حباب

2 القصه چو خار و خس درین دیر خراب گه بر سر آتشم گهی بر سر آب

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما