کسی کز عشق دولتمند گردد از کمال خجندی مقطع 62

1 چشم تو از حد می برد با عاشقان بیداد را از ناله مرغان چه غم آن دل سیه صیاد را

2 مردم به دور روی تو در گریه اند از آه من شرطست باران ریختن در موسم گل باد را

1 آنکه دل در هوس روز وصال است او را خواب شب در سر اگر هست خیال است او را

2 دل ز چشمش چه شد ار کرد سوال نظری چون نظرهاست در آن جای سوال است او را

1 از گلستان رخت حسن بتان یک ورق است حالیا از ورق عشق تو اینم سبق است

2 حسن گل کم شد و مشتاقی بلبل هم کاست عشق من برنوجوحسنت به همان یک نسق است