یکی دیوانه‌ای را گفت: بشمار از شیخ بهایی مقطع 1

1 ای زاهد خود نمای سجاده به دوش دیگر پی نام و ننگ، بیهوده مکوش

2 ستاری او چو گشت در عالم فاش پنهان چه خوری باده؟ برو فاش بنوش

1 دیدی که بهائی چو غم از سر وا کرد از مدرسه رفت و دیر را مائوا کرد

2 مجموع کتابهای علم درسی از هم بدرید و کاغذ حلوا کرد

1 در بزم تو ای شمع، منم زار و اسیر در کشتن من، هیچ نداری تقصیر

2 با غیر سخن کنی، که از رشک بسوز سویم نکنی نگه، که از غصه بمیر