کسی کو چون دل شیر است از از جویای تبریزی غزل 81

1 کسی کو چون دل شیر است از جرأت نشان او را رود گر در بر شیران بود مهد امان او را

2 کند طوفان به عالم ابرو از بالای چشم او که هست از موج مژگان شور در بحر گمان او را

3 شقاوت پیشه را گمراه تر سازد دلیل حق بود غول ره سرگشتگی شک نشان او را

4 ز بس لطف بدن نام خدا از دور بنماید چو از فانوس شمع از سینه اسرار نهان او را