خلوتگه جان جز شکن موی تو از مجد همگر رباعی 207

1 چو عکس روی تو پرتو بر آسمان انداخت زمانه را به دو خورشید در گمان انداخت

2 جهان ز زحمت تاریکی شب ایمن شد چو آفتاب رخت سایه بر جهان انداخت

1 خبر دهید مرا کآن پسر خبر دارد که کار من زغمش روی در خطر دارد

2 خبر ندارم در عشق او ز کار جهان ولی جهان ز من و کار من خبر دارد

1 شد چشم جهان روشن و جانها همه خرم از طلعت فرخنده نوئین معظم

2 آن شیر که با پنجه وبازوی شکوهش چون پنجه بید آمد سرپنجه ضیغم