بچین زلف تو پیوسته از آشفتهٔ شیرازی غزل 1051

1 بچین زلف تو پیوسته با چشم تو ابروئی کمانی و کمندی را بهم پیوسته جادوئی

2 بجز وحشی غزال تو که او مردم فریب آمد شکار افکن که در چین و ختا دیده است آهوئی

3 چه ای خال هندو زیر زلف آن پری پیکر بروی بت کشیده طیلسان از مشک هندوئی

4 زسر تا پا همه نازی زخوبان جمله همتائی چه حاصل زین همه خوبی نگارینا که بدخوئی

5 چرا آن سرو قد در چشم ما منزل نمیگیرد اگر سرو سهی منزل گزیند بر لب جوئی

6 نموده نافه خون در ناف آهوی ختا و چین صبا از نافه زلف تو برده در ختا بوئی

7 من از آشفتگی آشفته با زلفش نپیچیدم بگو حال دلم آنجا صبا گر محرم اوئی