اوحدالدین کرمانی

تا بتوانی مدام از اوحدالدین کرمانی رباعی 30

رباعی 30 ام از 1762 الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة

خانه / اوحدالدین کرمانی / دیوان رباعیات اوحدالدین کرمانی / الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة در دیوان رباعیات / رباعی شماره 30

1 تا بتوانی مدام می باش به ذکر کز ذکر تو را راه نمایند به فکر

2 محرم چو شدی در حرم اجلالش بینی به عیان تو روی معشوقهٔ بکر

اوحدالدین کرمانی

شعر شعر کهن رباعی اوحدالدین کرمانی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از اوحدالدین کرمانی

1 ای روی تو از لطافت آیینهٔ روح خواهم که قدمهای خیالت به صبوح

2 بر دیده نهم ولی زتیغ مژه ام ترسم که شود پای خیالت مجروح

1 بر هرچ نهم دل که چنان خواهد بود ایّامش از آن حال بگرداند زود

2 چون کار ز اختیار من بیرون شد تدبیر من و عهد تو کی دارد سود

شاعر شعر تا بتوانی مدام می باش به ذکر اوحدالدین کرمانی می باشد.

این شعر در قرن 6 سروده شده است.

قالب شعر تا بتوانی مدام می باش به ذکر رباعی است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, مرگ, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, مرگ, می‌نوشی است.

شعربعدی

1762 / 30

شعرقبلی

بنر