1 تا مال نبخشی ز هنر بهره نیابی چون نم نبود سبزه به جز خشک نگردد
2 این خرده نگه دار که تا آهوی تبت سنبل نچرد خونش همی مشک نگردد
1 طرف چمن که خلعت فصل بهار یافت بی بت جمال بتکده قندهار یافت
2 هر زینتی که گم شده بود از زمین باغ جوینده با طراوت فصل بهار یافت
1 گشتم از هجر او نزار چو نی وعده وصل او ندانم کی
2 او بت دلبرست و نیست مرا هیچ کاری به جز پرستش وی
1 مرا بگوی در آن نار دانه به دو نیم چگونه تعبیه کردی دو رسته در یتیم
2 به تیغ عشق دلم را همی دو نیمه کند دو رسته در تو زان نار دانه به دو نیم