تا بتوانی، ز خلق، ای یار از شیخ بهایی رباعی 46

1 افسوس که عمر خود تباهی کردیم صد قافلهٔ گناه، راهی کردیم

2 در دفتر ما نماند یک نکته سفید از بس به شب و روز سیاهی کردیم

1 یکدمک با خود آ، ببین چه کسی از که دوری و با که هم نفسی

2 جور کم، به ز لطف کم باشد که نمک بر جراحتم پاشد

1 ساز بر خود حرام، آسایش که فراغت طریق مردی نیست

2 پا بفرسای در ره طلبش پا همین بهر هرزه گردی نیست