تا بوی نعیم ستم از خوان از عرفی شیرازی غزل 186

1 تا بوی نعیم ستم از خوان تو یابند جان های شهیدان همه مهمان تو یابند

2 مهمان تو جمعی و مرا غم که مبادا سوز دل ریشم ز نمکدان تو یابند

3 سازند به محشر هدف تیر ملامت آن دست که کوتاه ز دامان تو یابند

4 آبی که بود تشنگی افزای مسیحا زهریست که در کام شهیدان تو یابند

5 ای رفته به مصر از پی فرزند، به کنعان هشدار که او را ز گریبان تو یابند

6 جان دو جهان را که دم حشر بجویند یک یک ز سر نشتر پیکان تو یابند

7 معراج ملایک به جز این نیست که در عشق پروانگی شمع شبستان تو یابند

8 عرفی چه بود ناز و نعیم تو که دایم ماتم زدگان را همه مهمان تو یابند