تا مرد به تیغ عشق از ابوسعید ابوالخیر رباعی 296

1 ما کشتهٔ عشقیم و جهان مسلخ ماست ما بیخور و خوابیم و جهان مطبخ ماست

2 ما را نبود هوای فردوس از آنک صدمرتبه بالاتر از آن دوزخ ماست

1 شیرین دهنی که از لبش جان میریخت کفرش ز سر زلف پریشان میریخت

2 گر شیخ به کفر زلف او ره می‌برد خاک ره او بر سر ایمان می‌ریخت

1 دیشب که دلم ز تاب هجران میسوخت اشکم همه در دیدهٔ گریان میسوخت

2 میسوختم آنچنانکه غیر از دل تو بر من دل کافر و مسلمان میسوخت

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما