چندان که شدم ز بیخودی مست از عرفی شیرازی رباعی 3

1 مرو به بادیه گردی که زرق و شیدایی است برهنگی مطلب که آن لباس رعنایی است

2 زبان ببند و نظر باز کن که منع کلیم کنایت از ادب آموزی تقاضایی است

1 آتشین لاله ی دل صد ورق است هر ورق مایده ی صد طبق است

2 غشق می خوانم و می گریم زار طفل نادانم و اول سبق است

1 از تو کس زمزمه ی مهر و وفا نشنیده است بلکه گوش تو همین زمزمه ها نشنیده است

2 باورم نیست که همسایه ی حسن است و هنوز چستی و دل بردن آن غمزه حیا نشنیده است