تا جان مرا باده مهرت سوده است
1 تا جان مرا باده مهرت سوده است جان و دلم از رنج غمان آسوده است
2 گر باده به گوهر اصل شادی بوده است پس چون که ز باده تو رنج افزوده است
1 تا جان مرا باده مهرت سوده است جان و دلم از رنج غمان آسوده است
2 گر باده به گوهر اصل شادی بوده است پس چون که ز باده تو رنج افزوده است
دیدگاه‌ها **